ԷԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 1-0759 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c չ. Զաստուծոյ ասի, որպէս Ել. գոլ. կալ. լինել իրօք ʼի բնէ. *Ոչ յափշտակութիւն համարեցաւ զէանալն հաւասար Հօր. Ագաթ.: եւ Լմբ. հանգ.: *Թէ մշտնջենաւոր էր օրինացն Աստուած, ապաքէն պարտ էր կանխագէտ եւ ամէնագէտ էանալ. Եզնիկ.: ԷԱՆԱԼ. Զարարածոց ասի՝ որպէս Գոյանալ, գոյաւորիլ. առնուլ զգոյութիւն կամ զգոյացութիւն. եղանիլ. գտանիլ իրօք. ... *Ի նմանէ իցէ առեալ սկիզբն էանալոյ. Եզնիկ.: *Միով աստուածութեամբն բոլոր էութիւնք յանէից էացան: Ո՛չ է անեղ բարին (այսինքն բարեգործութիւն մեր). զի ʼի մէնջ էանայ. Շ. մտթ. եւ Շ. ամ. չար.: *Որպէս ʼի բնաւորականին ծննդեան պա՛րտ է նախ էանալ ʼի գոյութիւն, եւ ապա ներգործել զնմանսն, եւ կրել. այսպէս եւ ʼի սուրբ մկրտւութեանն վերստին ծննդեանն՝ պա՛րտ է նախ յԱստուծոյ էանալ, եւ յայնժամ ներգործել զսէրն նորա. Մաքս. ի դիոն.: *Զդրամն եգիտ, որ զէութիւնն ունէր, բայց թաղեալ էր, եւ զբարիոք էանալն շնորհեաց մաքրելովն. Լծ. ածաբ.: ԷԱՆԱԼ. որպէս Բնաւորիլ. տարրանալ. տեւել. կալ մնալ. *Է աստ, եւ էասցի աստ մինչեւ յաւիտեան. Անյաղթ բարձր.: *Աղբերաբար ʼի ձեզ էացաւ հոգի շնորհաց՝ բղխումն անսպառ. Շար.: *Եւ ո՛չ զէացեալն ʼի մեզ օծութիւն անմաքրապէս ʼի բաց մերկանալ: Գոն, եւ ոչ էանան. են, եւ ոչ ճանաչին. Նար. ՟Ղ՟Գ. եւ Նար. մծբ.: *Իմանալի Աստուծոյ պատկերն ʼի նա էացաւ: Ի պէտս այսորիկ էացաւ ʼի մեզ ցասումն. Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. սղ.: ԷԱՆԱԼ. որպէս Մարդ եղանիլ միածնին. մարդանալ. *Ճշմարտապէս էացաւ, եւ այր եղեւ գերագոյնն Աստուած. Դիոն. ածայ.: