ՀՆԱՐԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0107 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 9c, 12c հ. ἑπινοέω, ἑπιτηδεύω, τεχνάζω, -άω, κατασοφίζομαι excogito, adinvenio, molior, studeo, machinor, sollerter ago, astute ago եւն. Նոր ինչ հայթայթել. ճարտարել. մեքենայել. արուեստակել. գուն գործել. ջանալ. *Զի զայն թէպէտեւ ցանկութիւն շահից հնարեցաւ: Չարաչար օտարատեցութիւն հնարեցան: Զի՞նչ եւս բարի հնարեսցիս ʼի ճանապարհս քո: Եկա՛յք հնարեսցուք ինչ նոցա: Նա հնարեցաւ ազգին մերում: Տեսէ՛ք հնարեցեարո՛ւք մոլորեալքդ. եւ այլն: (Որպէս եւ կր. *Ի կարճոյ հնարեցաւ վախճան նոցա. Իմ. ՟Ժ՟Գ. 14:) *Մի ինչ ծնունդ է (ջորւոյ), զոր մարդիկ հնարեցան. Եզնիկ.: *Զամենայն հնարս վասն հանգստեան մարմնոյ հնարիմք. Մանդ. ՟Ժ՟Ը: *Ազգի՛ ազգի վարդապետութեամբ հնարեցաւ զնոցա փրկութիւն. Նանայ.: *Զամենայն վասն նոցա հնարի: Հիւանդաց հնարին առողջութիւն դեղօք. Մխ. երեմ.: Եւ իբր դիմազուրկ. Հնար լինել. մարթել. հնարաւոր գոլ. կարել լինել. *Եւ թէ հնարեսցի՝ զքաղաքն իսկ աւերել ջանայր. ՟Բ. Մակ. ՟Թ. 1: *Նաւացն տախտակք առանց բազմաց սատարելոյ չհնարին լինել յանօթ պիտանացու. Փարպ.: *Այն՝ որ արտաքոյ բուսոյ բարուց ծննդեան էր, հնարեցաւ (յն. եղեւ). Կոչ. ՟Ժ՟Զ: