ԲԱՐԵՄՏԱԲԱՐ

(-) NBH 1-453 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical մ. Բարեմտութեամբ. անկեղծութեամբ. հաւատարմութեամբ. ʼի բարի սրտէ. սիրով. *Ծառայք հաւատարիմք զհաւատացեալն (բան) բարեմտաբար կատարելագործեն. Մաքս. եկեղ.: *Զդուզնաքեայս բան առ ʼի մէնջ ընկալցիս բարեմտաբար. Ոսկ. լս.: Իսկ յասելն ʼի գործսն (բռնաւորին) խորամանկէրʼʼ. յն. բարեմտեալ. իմա՛ կուսակից կամ անձնատուր լեալ: Որպէս Եփր. աւետար. *Ես՝ որք բարեմտաբար առ իսն լինին, զշնորհս հոգւոյն սրբոյն բաշխեմ: