- ԲԱՐԵՏՈՒՕՂ
- (ողի, ղաց) NBH 1-457 Chronological Sequence: 8c - ԲԱՐԵՏՈՒՐ ԲԱՐԵՏՈՒՕՂ. ա. ἁγαθοδότης, ἁγαθοδοτίς bonorum dotor, munificus, -a որ եւ Բարետրող. Տուօղ, կամ պատճառ եւ առիթ բարեաց. *Անզգուշութեամբն ʼի բարետրից պատուիրանացն հեռասցի: Օրհնեն օրհնաբանութիւն հանրական զբարերարն եւ բարետուօղն իշխանութիւն. Դիոն. եկեղ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
