ԲԱՑԱԿԱՏԱՐԵՄ

(եցի.) NBH 1-471 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 9c ն. ἁποτελέω efficio, perficio, constituo Տիրապէս կատարել. առնել, կացուցանել, կամ բաղկացուցանել. կր. լինել. եղանիլ. *Շնչաւորն եւ զգայունն ... բացակատարեցին զկենդանին. Պորփ.: *Ութին մասուն (՟Գ. ՟Բ. ՟Ա) շարադրեալ՝ զեօթն թիւ բացակատարեն: Ասերբ ոք եթէ զօդդ հարկանէ, ո՛չ բացակատարէ ձայն: Սկզբունս ամենայնի բացակատարէ զչորս տարերս: Սահման զբազումն մի ինչ առնէ, եւ մի բնութիւն բացակատարէ. Սահմ.: *Դեղագործութիւն ʼի դեղոց (գունոց) պատկեր բացակատարեաց: Քաղաքական միաբանութիւն՝ ʼի բազմաց եւ յաննմանից բացակատարի. Արիստ. աշխ.: *Լինելութիւն՝ ապականացելոց այլոց, եւ ապականութիւն՝ ծնիցելոց այլոց, բացակատարի. Փիլ. այլաբ.: Եւ կամ պարզապէս՝ Կատարել, ʼի լրումն ածել, գլխաւորել. լնուլ. առնել. *Եկեալ բացակատարեաց տէրն զնախասաց բարբառն աստուածազգեստիցն. Զքր. կթ.: *Ծառայք են հաւատարիմ, որք բացակատարեն զպատուիրեալսն. Մաքս. եկեղ.: