ԲՈԼՈՐԱԿԱՏԱՐ

(ի, ից.) NBH 1-501 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 13c ա. ὀλοτελής plane vel ex toto perfectus, integer Բոլոր մասամբ կատարեալ, աւարտեալ. ամբողջ. ողջ. անթերի. բոլոր. բովանդակ. *Զամենայն զայսոսիկ բոլորովիմբ ամենայն բոլորութեամբ բոլորակատարի եւ ամենայն աստուածութեանն վերագրիլ. Դիոն. ածայ.: *Զբոլորակատար շնորհս՝ մարմնոյն եւ շնչոյն եւ հոգւոյն՝ ʼի գալստեան տեառն պահել. Նիւս. կազմ. ՟Թ. (որ ʼի ՟Ա. Թես. ՟Ե. 23. դնի, համօրէնս:) *Բոլորակատար հաւատոյ. Վրդն. օր.: մ. մ. Բոլորովին. ամենայնիւ. *Այլայլին, ոչ մնալով ʼի բարւոյն՝ բոլորակատար՝ նոյնութեանն. Մաքս. ի դիոն.: