- ԲՌՆԱՄԱՀ
- (ի, ից.) NBH 1-516 Chronological Sequence: Unknown date, 10c ա. βιοθάνατος qui violenta morte periit Բռնի մահացեալ. սպանեալ՝ որպէս գազանակուր, սրախողխող. մեռեալ ʼի խաչի. ʼի մահ մատնեալ յայլոց, կամ անձամբ անձին, որպէս անձնասպան. *Զնշխարս բազում բռնամահ մարդկան (սպանելոց ʼի ցլագլուխ ձիոյ՝) տեսեալ՝ ողորմէր. Պտմ. աղեքս.: *Վաստակեցաւ ʼի բռնամահ վկայիցն համբերութեանց: Մոլորին ʼի մարդ բռնամահ: Զոր ասենն, թէ Քրիստոս մարդ էր, եւ դադարեաց (ʼի կելոյ) իբրեւ զռնամահ, ասասցե՛ն, որո՞յ մարդոյ բռնամահի աշակերտօք ամենայն երկիր լցաւ. որո՞յ մարդոյ բռնամահի անուամբ դեւք ելանեն: Չգիտեն, թէ բռնամահ է՝ որ իւրովք կամօք զինքն հանէ ʼի կենացս. ՃՃ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.