ԴԱՏԱՊԱՐՏԵՄ

(եցի.) NBH 1-0600 Chronological Sequence: 6c, 10c ն. κατακρίνω, καταδικάζω dmno, condemno Դատաստանաւ պարտաւոր առնել. պատժապարտ կամ մահապարտ վճռել. յանցաւոր ցուցանել կամ համարել. պարտաւորել. դատապրտել, վճիռ տալ՝ որ պատիճը գտնայ. ... *Ոչ դատապարտէ զնա, յորժամ դատի զնա: Զանմեղս, կամ զանպարտսն դատապարտէիք: Դատապարտեսցեն զնա ի մահ: Որով դատիս զընկերն, զանձն քո դատապարտես: Զի եթէ զանձինս քննէաք, ապա ոչ դատապարտէաք (կր). եւ այլն: *Զոմանս ի կեանս հրաւիրեն, եւ զոմանս յամօթն դատապարտեն. Նար. ՟Հ՟Թ: *Իրաւի դատապարտեցաւ այրն ըստ արժանի գործոց իւրոց. Եղիշ. ՟Է: