- ԴԻՒՐԱԳԹԵԼԻ
- (ի, ից.) NBH 1-0630 Chronological Sequence: Unknown date, 10c, 12c, 13c ա. ԴԻՒՐԱԳԱՅԹ ԴԻՒՐԱԳԱՅԹԱԿՂ. ԴԻՒՐԱԳԱՅԹՈՏ. ԴԻՒՐԱԳԹԵԼԻ. εὑόλισθος valde lubricus, labilis Որ դիւրաւ գայթէ, գթէ. եւ Ուր լինի դիւրաւ գթել, սխալել. սխալական. *Դիւրագայթ բնութիւն, կամ իմացուած, կամ ճանապարհ. Խոսր.: Վրդն. ղեւտ.: Լմբ. սղ.: *Դիւրագայթակղ բնութիւն. Լմբ. սղ.: *Պատկեր հողեղինին, զդիւրագայթոտն ասէ ի մեղս. Պրպմ. ՟Լ՟Է: *Զդիւրագթելիսն ձգել. Բրս. սղ.: *Մարդ եմ դիւրագթելի: Դիւրագթելի միտք: Դիւրագթելիք հարկաւոր փորձանօքն. Լմբ.: *Գիտէ զտկարութիւնս, զի դիւրագթելի եմք եւ սխալականք. Գր. հր.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.