- ԴԻՒՑԱՊԱՇՏ
- (ի, ից.) NBH 1-0636 Chronological Sequence: Early classical, 10c ա. Իբր Դիցապաշտ. կռապաշտ. պաշտօնասէր չաստուածոց. որ ըստ հելլենացւոց՝ աստուածապաշտ. θεοσεβής religiosus *Պարտ է նոցա դիւցապաշտս լինել. Եւս. քր. ՟Ա: *Մոլորութիւն դիւաց խաբեաց զդիւցապաշտս հայոց. Եզնիկ.: Իբր Կռապաշտական. *Ի ստամբակ գոռոզութենէ դիւցապաշտ ինքնակալութեան. Նար. խչ.: *Կամին դիւցապաշտ կախարդութեամբ զարհուրեցուցանել զիս իբրեւ զայլս. Կաղանկտ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.