ԴՐԴԵՄ

(եցի.) NBH 1-0643 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c, 14c ն. πείθω impello, incito, irrito թ. տիւրթմէք ռմկ. տրդել. Շարժել եւ մղել զոք առ իմն. գրգռել. սադրել. ազդ առնել. թելադրել. զարթուցանել. յարուցանել. *Դրդէր զսուտ մարգարէսն՝ սպառնալ մարգարէիցն: Դրդեն խորհուրդք, պատրեն մարդիկ: Որք դրդենն զնոսա ի մեղս. Ոսկ. ես.: *Դրդել զբազմութիւն. զոք ի գործս. զկամս հօրն ի քաղցրութիւն: Դրդեաց նախանձն զթշնամին: Քնոյ զմեզ տալ դրդեն: Զարթուցանէ զձեզ ի դրդել շիփորային. Եղիշ. 2: Վրք. հց. ՟Բ: Լմբ.: Խոսր.: Ճ. ՟Ա.: *Զոր ինչ սատանայ դրդէ, զայն խօսիմք: Ուրուք դրդեալ իցէ զնոսա յայն կարծիս: Ոչ միայն ի բարեացն (խոստմամբ), այլ եւ ի հակառակորդացն դրդէ. Ոսկ. մ. ՟Ա. 2. եւ 6. ՟Բ. 9: *Յորդեալք եւ դրդեալք հասանէին: Դրդեալ յիւրոց բարեկամաց: Ի մեծամեծ չարիս դրդիմք: Մի՛ կարի դրդիք ընդ պէսպէս հանդերձից զարդս. Ագաթ.: Եւս. քր. ՟Ա: Լմբ. սղ.: Երզն. մտթ.: