ԴՐԺԵՄ

(եցի.) NBH 1-0643 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 10c, 12c ն.չ. ἑπιβουλεύω insidior, βλάπτω noceo (արմատն դրուժ. ոմանք գրեն Դժրել (զոր տեսցես), որպէս թէ արմատն իցէ դժ. դժուար.) Դաւել ի մահ. դաւաճան, եւ ուխտազանց լինել. խարդախել. նենգել. ժխտել. դարանիլ. անիրաւիլ. վնասել. *Երկու ազգ դրժողաց են. մին գազանաց, եւ միւսն մարդկան: Որոց դրժելն կամին: Իշխանաց դրժեն. Փիլ. լին.: *Դրժել կենակցին եւ ծանօթին. կամ ուխտին եւ դաշանց. կամ առ միմեանս. Բրս. հց.: Լմբ.: *Թերեւս մարթասցի դրժել զարքայն տրդատ. Յհ. կթ.: *Ոչ գազանաբար զտկարն դրժել: Զոր ոչ կարէ հակառակամարտին դրժել թշնամութիւն: Ոչ յարեգակնէ, եւ ո՛չ ի հողմոց սաղարթ վարուց քոց դրժեսցի: Յամենայն իրաց դրժիմք. Լմբ. սղ.: *Դրժող իւրոց կենացն. Կանոն.: *Գայլոց դրժողաց. Կամրջ.: