- ԴՐՕՇԱԿԻՐ
- (կրի, րաց.) NBH 1-0645 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 14c գ.ա. σημειοφόρος signifer, vexillifer Որ բարձեալ կրէ զդրօշ. նշանակիր. պայրագտար. *Գունդ զօրացն յառաջանան դրօշակիրքն եւ նշանաւորքն. Ոսկ. ի խաչել.: *Վիրօք պարծիցի, որպէս դրօշակիրքն դրօշօքն. Ոսկ. գաղ.: *Դրօշակիրքն ունէին զդրօշքն: Առաւել աղաղակէին զդրօշակրացն. Ճ. ՟Ժ.: *Դրօշակիր, որ է նշանատար. Մարթին.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.