ԶԳԱՍՏԱՆԱՄ

(ացայ, ցի՛ր.) NBH 1-0726 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 9c, 10c չ. σωφρονέω, νήφω sobrius, vel sanae mentis sum, resipisco, vigilo գրի եւ ՍԳԱՍՏԱՆԱԼ. Զգաստ լինել. ʼի զգաստութիւն գալ. զգօնանալ. սթափիլ. ուշաբերիլ. զգուշանալ. պարկեշտանալ՝ յանձին եւ յաւելորդաց. ողջախոհանալ. խելքը գլուխը գալ, ինքնիրեն գալ, խելօքնալ. *Տեսանեն զդիւահարն, զի նստէր զգեցեալ եւ զգաստացեալ: Խորհել ʼի զգաստանալ: Եթէ զգաստանամք, այն ձեր է: Զգաստացարո՛ւք այսուհետեւ. եւ այլն: *Փախի՛ր ʼի խօսից կանանց, եթէ կամիս զգաստանալ. Նեղոս.: *Զգաստացեալ է, այսինքն է զղջանայ եւ ապաշաւէ. Փիլ. այլաբ.: *Զգաստասցին ամենայն գործաւորք ʼի ժամ աղօթիցն. Յճխ. ՟Ի՟Գ: *Զգաստացեալք վայելչական տուընջեամբս՝ առաքինութեամբ կացցուք. Ժմ.: *Նովաւ զգաստանան երիտասարդք նոցա ʼի սրբութիւն: Ի տեսիլ մերձաւորութեան նորա զգաստացան լկտիք. Եղիշ. ՟Ը: *Կանայքն զգաստանային: Ի մէջ զգաստացելոց կուսանացն. Խոր. հռիփս.: *Նա եւ այլովք առաքինութեամբք կամիմք զգաստանալ. Խոսր.: *Ընդ ապշեալսն, եւ զգաստացեալսն: Ողոքիմ դարձեալ, եւ ոչ զգաստանամ: Ոչ զգաստացայ ʼի բողոք գուժի. Նար.: Մերթ՝ ըստ յն. ոճոյ, որպէս Իմաստասիրել. φιλοσοφέω *Զգաստանալ եւ ճարտարաբանելʼʼ. յն. մի բառ. Ոսկ. մ. ՟Ա. 15: