ԶԻՆՈՒՈՐԵՄ

(եցի, եա՛.) NBH 1-0735 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c ն. ԶԻՆՈՒՈՐԵՄ ԶԻՆՈՒՈՐԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. եւ այլն. στρατεύω exercitum in exspeditionem conscribo եւն. Կարգել զոք ʼի զինուորութիւն. զինուոր առնել՝ գրել. *Կամին զինուորել զիս ʼի դուռն թագաւորին. Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ: *Զինուորեցէ՛ք զձեզ Աստուծոյ. Ճ. ՟Բ.: *Ռոմիղոս նախ յռամկէ զինուորեցոյց արս. Եւս. քր. ՟Բ: *Զերկուս ʼի նոցանէ զինուորեցուցին ʼի դուռն կայսեր. Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ: *Ի հոգեւոր իշխանութիւն զինուորեցուցանէ. Լմբ. եկեղ.: Մերթ՝ որպէս Զինել. *Օրէնս հակառակ մտացս, զոր զինուորէ, մարմինս. Լմբ. սղ.: ն. ԶԻՆՈՒՈՐԵԼ. (2-1052) ն. *Որք իւրեանց ընչիւք զորդիսն իւրեանց զինուորեն . . . Դնէ զինչսն՝ որովք զինքն զինուորեցին. Մխ. դտ. յօրէնս թգ.: