ԶՆԴԱՄ

(ացի. ա՛.) NBH 1-0740 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c ն.չ. ԶՆԴԱՄ կամ ԶԸՆԴԱՄ. φείδομαι parco Խնայել՝ իբր թնդալով աղեաց գթոյն. անխայել խանդաղելով՝ ահիւ եւ զգուշութեամբ. գթասիրել. արգահատել. բանի մը կամ մեկի մը վրայ դողդղալ. ... *Եթէ հայրն յորդւոյն արարածս ոչ խնայեաց ... որդին զիւրսն զիա՞րդ ոչ զընդայցէ. Եզնիկ.: Այլ առաւել տրական խնդիր առնու իբր չէզոք. *Խնայեսցո՛ւք եւ զընդասցուք ʼի հոգիս մեր: Զընդացեալ խնայեալ ʼի մարմինն. Սեբեր. ՟Դ. եւ ՟Թ: *Առ ʼի խնայել եւ զնդալ, եւ պահել զոգիսն յառաքինութեանց. Փիլ. այլաբ.: *Բազում անգամ ʼի բուռն անկեալ (այսինքն անկելոյ) թշնամւոյն միշտ՝ զընդայր: Յինչս զընդայցեմք: Յիւրեանց անձինս չկամին զընդալ: Յաշակերտսն զընդացեալ: Տե՛ս զիա՛րդ զընդայ ʼի մատնիչն. Ոսկ. մտթ.: *Խոյն փոխանակ տուեալ բանականին զենման, զնդալով յԻսահակ. Լծ. ածաբ.: Մերթ Թնդալ սրտի ʼի վերահաս չարեաց. *Զընդամ զընդանաւ վհիս տղմասիգ գբոյս յերկաթս մեղաց. Նար. ՟Ժ՟Զ: