ԶՐՊԱՐՏԵՄ

(եցի.) NBH 1-0754 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 11c, 12c ն. συκοφαντέω calumnior, sycophantam ago Զուր պարտաւորելով՝ յանիրաւի պարտս պահանջել. հարստահարել. կեղեքել. խուել. զրկել. զլանալ. զզուել. նկուն առնել. լլկել. ... *Զրպարտել զաղքատն, կամ զտնանկս: Զրպարտեալք աղաղակեն: Արտասուք զրպարտելոցն: Թագաւոր կարօտ մտօք՝ մեծ զրպարտօղ. եւ այլն: *Մի՛ գողանայցէք, եւ մի՛ ստիցէք, եւ մի՛ զրպարտիցէք իւրաքանչիւր զընկեր իւր. Ղեւտ. ՟Ժ՟Թ. 11: *Մի՛ զոք խուիցէք, եւ մի՛ զոք զրպարտիցէք. Ղկ. ՟Գ. 14: *Տո՛ւր զայդ (ինչս) այնոցիկ՝ որք զրպարտեցանն ʼի քէն, եւ զմնացեալն տո՛ւր կարօտելոց. Վրք. ոսկ.: *Զրպարտէին զԱստուած, այսինքն զնորայն առեալ՝ կռոց մատուցանէին. Լմբ. ամովս.: ԶՐՊԱՐՏԵԼ. Չարախօսել. ընդ վայր հարկանել. աղաւաղել, կամ դրժել, դաւաճանել. *Յայտնապէս զրպարտելով զորդւոյ էութիւնն. Կիւրղ. գանձ.: *Մի՛ ինչ զրպարտեսցուք զպատմութիւնս (այսինքն զմեկնութիւնս). Ոսկ. ես.: *Զառաքինութեանն մատակարարութիւնն խաբէութիւն եւ պատրանս կոչեն զրպարտողք. Փիլ. լին. ՟Դ. 206: *Պակասեսցին զէնք զրպարտողինʼʼ. այսինքն բանսարկուին. Նար. ՟Զ: ուստի ռմկ. զրպարտել ասի: