ԶՕՐԱՎԻԳ

(-) NBH 1-0756 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 12c ա.գ. ԶՕՐԱՎԻԳՆ կամ ԶՕՐԱՎԻԳ. գրի եւ ԶՕՐԱՒԻԳՆ կամ ԶՕՐԱՒԻԳ. σύμμαχος , ἁντιλήπτωρ, συμμαχία, ἁντίληψις եւն. auxiliator, adjutor; auxilium, subsidium Հզօրիչ. զօրացուցիչ. որ ʼի թիկունս հասանէ. ձեռնտու. օգնական. եւ Օգնականութիւն. կամ յն. պատերազմակից, թեւակից, ընդունօղ. թեւ թիկունք. ... *Ամենեքեան սոքա զօրավիգն էին որդւոցն Ղովտայ. Սղ. ՟Ձ՟Բ. 9: *Որդեակ, զօրավի՛գն լեր ծերութեան հօր քում: Մի՛ լինիր զօրավիգն մեղաւորի. Սիր. ՟Գ. 14: ՟Ժ՟Բ. 7: *Ո՛չ ʼի սոսա յուսացեալ, այլ ʼի զօրավիգն պաշտպան օգնականին արդարոցն՝ Աստուծոյ: Նորոգ իմն եգիտ զօրավիգն օգնականութիւն. Փիլ. իմաստն.: *Զօրավիգն օգնականութեան լեալ, կամ յղէ նմա, եւ այլն. Եւս. քր. ՟Ա: *Զօրավիգն օգնականութիւն լինել նմա: Առնու իւր զօրավիգն օգնականութեան զԲենդեգէոս. Խոր. ՟Բ. 17. 19. եւ ՟Գ. 46: *(Աստուած) լիցի քեզ զօրաւիգ առ թշնամին արդարութեան. Ճ. ՟Ա.: Կամ Մարտակից. գործակից. պաշտպան. ջատագով. *Բարեկամս եւ զօրավիգն հռոմայեցւոց համարել զհրէայս. Եւս. քր. ՟Բ: *Գրիգորիոս երրորդութեանն զօրավիգն. Ոսկ. լս. (տպ. քարոզն): *Ոմանք ʼի նոցանէ չար խորհրդոցն են զօրավիգն. Լմբ. սղ.: *Եւ աղօթիւք առ Աստուած՝ եղեր մեզ զօրավիգն. Շար.: