ԸՄԲՈՍՏԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 1-0762 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 11c, 12c չ. Որպէս յն. Ի վեր կամ ʼի բաց ոստնուլ. ἁναπηδάω, ἁποπηδάω resilio, desilio, subsilio Ի բաց վազելով եւ զայրացմամբ հրաժարիլ. հեստել. անսաստել. ապստամբիլ. եւ Զչարիլ. դժկամակիլ. վեր կամ դուրս ցաթկել, վեր վեր ինկնալ, գլուխ քաշել, թօթվել. ... *Ըմբոստացաւ, եւ ասէ. ո՞ Դաւիթ, կամ ո՞ որդին յեսսեայ. ՟Ա. Թագ. ՟Ի՟Ե. 10: *Առ ժամայն ընդոստուցեալ ըմբոստացաւʼʼ. յն. մի բառ. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 26: *Յորժամ պոռնկորդի կոչեսցիս, ըմբոստանաս. յորժամ դու իսկ պոռնկիցիս, զայն չհամարիս չարիս. Ոսկ. ես.: *Ըմբոստացաւ Խոսրով, եւ խրոխտմամբ վէստկան պատասխանեաց. Խ. ՟Գ. 50: *Ոչ ըմբոստանամ ձաղեալս. Նար. ՟Ծ՟Դ: *Զըմբոստանալն խոնարհութիւնն նուաճէ, եւ ոչ զչարելն: Մեր ըմբոստանալն եւ անհնազանդութիւնն օրինաց նորին. Լմբ. ատ. եւ Լմբ. պտրգ.: *Դժուարէին, եւ ըմբոստանային ʼի նմանէ. Վրք. ոսկ.: