ԸՆԴՈՍՏԻՄ

(տեայ, տուցեալ.) NBH 1-0773 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 10c, 12c, 13c չ. ԸՆԴՈՍՏԻՄ ԸՆԴՈՍՏՆՈՒՄ ԸՆԴՈՍՏՉԻՄ. ἁναπηδάω resilio διανίστημι adsurgo in altum, salto Ի վեր ոստնուլ. ʼի վեր վազել, ցնցմամբ յոտս յառնել. յանկարծ զարթնուլ ʼի քնոյ. խրտչել. յահի լինել. ապշիլ, այլայլիլ. տեղէն վեր ցաթկել, տակն ու վրայ ըլլալ. ... *Զի մի՛ յանկարծակի ընդոստիցին՝ (կամ ընդոստիցեն) կա՛մ ճչելով կամ կոծելով. Մամբր.: *Ոչ արդեօք ընդոստիցէք ʼի գեղեցկութենէ մտացն (գրոյն). Փիլ. լին.: *Եթէ սակաւ մի թնդիւն, ընդ ոստիմ (կամ ընդոստնում). Նար. ՟Ի՟Գ: *Շրջի ընդոստի հոգիս: Ո՞րպէս ընդոստնուն. Մաշկ.: *Ընդոստնոյր ʼի յահէ. Վրդն. ծն.: *Ընդոստչել զարթնուլ: Զի՞ յապաղես եւ ոչ շարժիս եւ ընդոստչիս. Փիլ.: *Զի մի՛ ընդոստչիցին հրէայքն: Բայց նոքա եւ ոչ ինչ այնու ընդոստեան, այլ տակաւին իբրեւ ընդ մարդոյ խօսէին. Ոսկ. գղ. եւ Ոսկ. մտթ. ՟Բ. 24: *Ի կռիւ ընդոստչել. Պտմ. աղեքս.: *Ոչ ընդոստեայ ʼի թմբրութեանց լքմանէ մտացս. Նար. ՟Ե: *Ընդոստեաւ մանուկն Յովհաննէս ընդ բանսն. Իգն.: *Ո՛չ ʼի կարծ ընդոստուցեալ, եւ ո՛չ ʼի լուր զարթուցեալ. Եղիշ. ՟Բ: *Ընդոստուցեալք իմն վասն մահուան սրբոցն. Յհ. կթ.: ԸՆԴՈՍՏՉԻՄ ԸՆԴՈՍՏԻՄ ԸՆԴՈՍՏՆՈՒՄ. (2-1052) *Յերկիւղէ տերանց իբրեւ սուր խթանով հարեալ՝ ընդոստչի. ʼի վեր վազէ: Ու՛ր ուրեմն ʼի խոր ընկղմութենէն ʼի վեր ընդոստիցէ. Անյաղթ հց. իմ.