- ԸՆԾԱՅԱՏԱՐ
- (ի, աց.) NBH 1-0778 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c ա. Տարօղ ընծայից. ընծայաբեր. ընծայ տանօղ կամ տանելով. *Ինքն անցանէ ʼի Պարսս՝ ընծայատար Դարեհի. Խոր. ՟Բ. 45: ԸՆԾԱՅԱՏԱՐ ԼԻՆԵԼ. ԸՆԾԱՅԱՏԱՐԵԼ. Ընծայս տանել մատուցանել. ընծայաբերել. *Զի ամենեքին օժտաբեր ընծայատար լիցին մեծի հարսանեացն. Ագաթ.: *Նոյն եւ յընծայատարելոյ եւ առ թագաւորսն երեւելագոյն. Պիտ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
