ԸՆԿԼՆՈՒՄ

(ընկլցէ. կր. ընկլայ, լայց, լցի.) NBH 1-0780 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c - ԸՆԿԼՆՈՒՄ ԸՆԿԼՈՒԶԱՆԵՄ. καταποντίζω , καταδύνω demergo, submergo, mergo (լծ. լտ. ինկլո՛ւցիօ) որպէս թէ Ընդկլանել, եւ Ընկղմել. իբր կլանելով ʼի վայր սուզանել. հեղձուցանել ʼի ջուրս. կուլ տալ, վար քաշել խղդել. ... *Մի՛ ընկլցեն զիս պտոյտք ջուրց: Ամենայն իմաստութիւն նոցա ընկլաւ: Ընկլան յանդունդս իբրեւ զվէմ: Աչք իմ ընկլան: Ընկլաւ մա՛հ յաղթութիւն քո: Ընկլո՛ Տէր: Ընկլուզաք զնա: Ընկլուզեր զնա ʼի ծով Կարմիր: Ածին զնոսա, ընկլուզին ʼի ծով: Ընկլոյզ (կամ ընկլոյց) Տէր յանխնայ զամենայն գեղ Յակովբայ, եւ այլն: *Ի նոյն ընկլուզաւ, զոր եւ գործեաց. Յհ. կթ.: *Ընկլայ սաստկապէս: Ընկլան, կորացան, եւ իսպառ սուզան: Ի կենցաղս ծովու մեղանացս ալեաց ընկլուզայ: Անկեալ ընկլուզեալ ʼի տիեզերատարածն ծովու. եւ այլն. Նար.: *Իմաստութիւնն ընկլուզանի. Լմբ. սղ.: *Ջրաշիղջ մեղօք ընկլար ʼի խորս չարեաց. Եփր. խոստով.: