ԹԱՓԻՉ

(փչի, չաց.) NBH 1-0802 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 7c, 11c, 12c, 13c գ. γναφεύς, κναφεύς lotor, fullo Որ թափելով եւ թօթափելով լուանայ, եւ սպիտակացուցանէ զկտաւս՝ տոփելով. լաթ լուացօղ՝ ճերմկցընօղ. ... *Ագարակ թափչի կամ թափչաց. գ. թգ. ՟Ժ՟Ը. 17: Ես. ՟Է. 3: ՟Լ՟Զ. 2: *Թափիչք երկրի ոչ կարեն այնպէս սպիտակացուցանել. Մրկ. ՟Թ. 12. (ուստի եղեւ կարծել ոմանց, թէ եւ ինքն Մարկոս էր ʼի նմին արուեստէ): *Սուրբն Մարկոս թափիչ եւ աւետարանիչ. Թղթ. դաշ.: ԹԱՓԻՉ ՀԱՄՈԶԱԿԵՐ. βραβευτής judex certaminis, arbiter, qui dat praemium Հանդիսադիր, դատաւոր որոշիչ մրցման, եւ Պարգեւատու, տուօղ զբրաբիոն. *Զօրէն համոզակեր թափչի ʼի մէջ անկեալ քակեսցէ զկռիւն. Փիլ. տեսական.: գ. ԹԱՓԻՉ. գ. χυλόν fustis Տոփիչ. տոփման. թօթափիչ գործի թափչաց. լաթ ծեծելու փատը. ... *Իբրու զՅակոբոս անկցիս ʼի բարձանց, եւ թափչօք մեռցիս. Մագ. ՟Ծ՟Զ: *Թափչաւն հարեալ լինէր եւ վիրաւորեալ. Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա: Իսկ Խոր. աշխարհ. *(Ի Կիպրոս) զանգանուն ʼի ցօղոյ անկեալ զխոտով, կռուի ʼի թափիչ վարոցս, եւ ʼի մօրուս քօշիցʼʼ. իմա՛ զցուպ հովուաց իբր զլախտ, կամ զխարազան ծոպաւոր: