ԹՇՆԱՄԱՆԵՄ

(եցի.) NBH 1-0815 Chronological Sequence: Early classical, 8c ն. ὐβρίζω, ἑξυβρίζω, ἑνυβρίζω contumelia afficio, convitior եւ ὁνειδίζω exprobro, vitupero, reprehendo. Թշնամաբար անարգել. նախատել, լուտալ. մեծաբանել. կշտամբել. յանդիմանել. ընդ վայր հարկանել. եւ Խայտառակել, տառապեցուցանել. ... տե՛ս Ծն. ՟Խ՟Թ. 3: ՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Թ. 43: Ես. ՟Ժ՟Գ. 3: ՟Ի՟Գ. 12: Մտթ. ՟Ի՟Բ. 6: Մրկ. ՟Ժ՟Զ. 14: Ղկ. ՟Ժ՟Ա. 45: Գծ. ՟Ժ՟Դ. 5: ՟Ա. Թես. ՟Բ. 2: Եբր. ՟Ժ. 29: *Թշնամանեցայց վասն անուան նորա, զի թշնամանեցի զպաշտօնեայս նորա. Ոսկ. ՟ա. տիմ.: *Յորժամ թշնամանիցիս, մի՛ թշնամաներ զոք. Եւագր. ՟Ժ: *Թշնամանելով միանգամայն զպսակն եւ զպսակեալսնʼʼ. այսինքն անպատիւ առնելով. Յհ. իմ. ատ.: *Եթէ ʼի դրացւոյ եւ ʼի բարեկամէ թշնամանեսցի, մի՛ փոխարէն թշնամանեսցէ. Եզնիկ.: Իսկ յասել նորա. *Թողեալ զիւր կին՝ զայլոյ ամուսնութիւնն թշնամանեսցէʼʼ. իմա՛, որպէս ռմկ. ըռզին անցնիլ: