ԺԱՆՏԱՑՈՒՑԱՆԵՄ

(ցուցի.) NBH 1-0833 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 8c, 11c, 12c ն. λυμαίνω, -ομαι, διαμυμένω devasto, corrumpo, lue conficio, violo, perdo Ապականել. եղծանել. խանգարել. կորուսանել. աւրել, խանկրել. *Որ զանձն իւր ոչ բժշկէ ʼի գործս իւր, եղբայր է անորիկ՝ որ ժանտացուցանէ զնձն իւր (այլ ձ. որ անձին առնիցէ). Առակ. ՟Ժ՟Ը. 9: *Իբրեւ ինքն զինքն ժանտացոյց ըստ առակողին, նմանեալ բժշկացն՝ ʼի հասարակաց մարմնոյ կտրեսցուք. Բրս. հց.: *Կինճն զգեղեցիկ մարդկութեանս այգի ժանտացոյց. որպէս ասէ մարգարէն, եթէ ժնտացոյց զնա խոզ յանտառէ: Զանառակ գինին, զորոյ շնորհն՝ կրպակավորացն ջուր ոչ ժանտացոյց. Նիւս. երգ.: *Արտմտութիւն հուր է, զմարմին ժանդացուցանէ, եւ զհոգի ապականէ. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 25: *Նուազութիւն եւ գերազանցութիւն նմանապէս ժանտացուցանեն. Առ որս. ՟Ժ՟Բ: *Զոսկեղինիկ առաքինութիւն մեր ժանդացուցաք: Պղտորել զաղօթսն եւ ժանդացուցանել. Սարգ. յկ. եւ Սարգ. ՟ա. պետ.: *Թերեւս կարասցեն ժանտացուցանել զփառս նորա. Իգն. *Զսպիտակութիւն արծաթափայլ հոգւոյն շնորհաց ʼի ձեռն նոցա ժանդացուցանել. Լմբ. սղ.: *Պակասելոյ մսին ամօթ եւ զառողջին զշնորհսն ժանդացուցանէ. Նիւս. կուս.: