ԺԱՌԱՆԳԵՄ

(եցի.) NBH 1-0834 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 12c ն. κληρονομέω, κατακληρονομέω haereditatem adeo, possideo Ստանալ զինչ որպէս ժառանգ հարազատ. մտանել ʼի ժառանգութիւն հայրենի. եւ լայնաբար, ի ձեռս բերել եւ վայելել զիմն հաստատութեամբ որպէս ժառանգութիւն յաւէժ. ... *Ընդոծինն իմ ժառանգեսցէ զիս: Ո՛չ ժառանգեսցէ զքեզ դա, այլ որ ելանէն ʼի քէն՝ նա ժառանգեսցէ զքեզ: Մի՛ ժառանգեսցէ որդի աղախնոյդ ընդ որդւոյ իմում իսահակայ: Ժառանգեսցէ զաւակ քո զքաղաքս հակառակորդաց իւրոց: Անցանէքընդ յորդանան՝ ժառանգել զերկիրն. եւ ժառանգեսջիք զնա: Եկայք օրհնեալք, ժառանգեցէ՛ք զպատրաստեալ ձեզ զարքայութիւն ի սկզբանէ աշխարհի: Զի զորհնութիւն ժառանգեցէք: Ժառանգեցէ՛ք զանուն յաւիտենից: Ժառանգեաց զաթոռ թագաւորութեան յաւիտենից: Բայց ʼի կատարած զամօթ դաւոյն ժառանգէր. եւ այլն: *Որ զհայրենեանն յաջորդեալ ժառանգիցէ իշխանութիւն. Պիտ.: *եթէ չիցէ որդի, դուստրն ժառանգիցէ. Մխ. դտ.: *պարծանս անձանց ժառանգեցաք. Եղիշ. ՟Է: *Զեղբայրութեան խնամսն ժառանգէք. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Զ: *զի մի՛ զկայենին ժառանգեսցեն զպատիժն. Նեղոս.: *Ընդ որում միաբանեալ ժառանգեցին զամբարշտութիւն. Ագաթ. *տանջանօք զմահուն ժառանգեսցէ պատուհաս. Պիտ.: