ԺԽՏԵՄ

(եցի.) NBH 1-0835 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 11c, 12c, 13c ն. ἁρνέομαι nego, abnego Ուրանալ. հրաժարել. յուրաստ լինել, բացասել. ... *Ժխտեաց սառա եւ ասէ՝ թէ ոչ ծիծաղեցայ. Ծն. ՟Ժ ՟Ը. 15: *Եթէ եգիտ կորուստ ինչ, եւ ժխտիցէ ʼի վերայ նորա. Ղեւտ. ՟Զ. 3: *յորժամ ժխտեն զճշմարտութիւն. Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Զ: *զարեգակն ոչ ոք կարէ ժխտել. Երզն. քեր.: ԺԽՏԵՄ. ἁγνωμονέω ingrate me gero, tergiversor, fidem rumpo. Անճանաչօղ լինել երախտեաց. թիկունս դարձուցանել ապախտ առնել. ապերախտիլ. եւ Նենգել. *Ժխտողք եւ երախտակորոյսք. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 9: *Ըստ աւանդակորոյս ժխտողին: պարտուցն ժխտել տաղանդացն ճեպով մեծաւ ʼի տուժի: Եթէ մեք ժխտեմք, դու առատապէս շնորհակալ ընձեռես. Նար. ՟Բ. ՟Ի՟Զ. ՟Ծ՟Ա: *Ո՞ր ազգ զլացաւ զերախտիս տեառն իւրոյ մարդկութեան, կամ ժխտեաց փառաց նորին եւ աստուածութեանն: Ժխտեցաք պատուիրանին: Ժխտեցին շնորհին. Լմբ. ատ. եւայլն: *Ժխտող լինել որդոյն սիրելւոյ. Յհ. կթ.: *Ի սէր ժխտող մամոնային՝ զիս կապեցի կամաւ յախտին. Յիսուս որդի.: