- ԻԼ
- (իլոյ.) NBH 1-0845 Chronological Sequence: Early classical գ. ԻԼ ἅτρακτος fusus, jaculum. որ եւ ԻԼԻԿ. Գործի մանելոյ, որով ձգի յաղեկատէ ոստեանն կամ թելն, եւ զերկանեալն փաթութէ զիւրեւ. իլիկ, իկ. ... *զձեռս իւր ձգէ յօգուտ, եւ զմատունս իւր անձանձրոյթ տալ իլոյ. Առակ. ՟Լ՟Ա. 19: (Յորինակս ինչ գրի ʼի լոյս, կամ ʼի լոյ, որպէս թէ, Իլն ասիցի եւ Լոյ, լոյք, ʼի լոյս. է՛ որ դնէ ʼի լուսանցս՝ իլկոյ):
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.