ԻՄԱՍՏԱՏՈՒՐ

(-) NBH 1-0849 Chronological Sequence: 8c ա. σοφοδότης qui sapientiam tribuit. Տուօղ իմաստութեան. որ տայ իմաստ. *Աստուածեւ՛ կեանս եւ՛ իմաստութիւն, էացուցիչ, եւ կենդանարար, եւ իմաստատուր պատճառ. Դիոն. ածայ.: (այլ ձ. վրիպակաւ. իմաստաւոր:)