ԻՄԱՍՏՆԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 1-0849 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 9c, 11c, 12c չ. σοφίζομαι, σοφοῦμαι sapiens efficior Իմաստուն լինել. ստանալզիմաստութիւն. խելացի ըլլալ, խելք սորվիլ. *Իմաստնացաւ սողոմոն քան զամենայն մարդիկ. եւ իմաստնացաւ քան զգեթան եւայլն: Եւ ընդէ՞ր իմաստնացայ: Յորս իմաստնացաընդ արեամբ: Ասացի բա իմաստնացայ. եւայլն: *Եթէ իմաստնութիւն զինքն գոլ ասէ որդի, զիա՞րդ իմաստնանայր. եւ թէ պատահեաց նմա իմաստնանալն, եղիցի երբէք՝ զի ոչ այսպիսի. Կիւրղ. գանձ.: *Ուստի. կարեն իմաստնանալ, որք ոչʼի դպրոցսցասիրացն դեգերին. Պիտ.: *Ի լուր համբաւոյ նորա իմաստնացան տըգետք. Եղիշ. ՟Է: Երանելի առաքեալքն իմաստնացան, եւ իմաստնացուցին զլսողսն այսմ բանի. Համամ առակ.: Կամ φρονέω sapio, sentio εἱδός εἱμι novi. Խելամուտ լինել. ʼի միտ առնուլ. իմանալ. *Որ ասեն ցկիւրոս իմաստնաջի՛ր, եւ զամենայն կամս իմ արասցես. Ես. ՟Խ՟Դ. 29: *հեթանոսք. . որք վասն յարութեան ոչինչ իմանան, գործեն որ ինչ վայել է իմաստնացելոց. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 16: Կամ φιλοσοφέω philosophor Իմաստասիրանալ. զգօնանալ. առաքինանալ. *Հանդիսանան պահել զպատուիրանս նորա, եւ իմասնանան ʼի բարիս. Յճխ. ՟Ի՟Բ: *Զո՞ր թողութիւն ունիցիմք մեք, որ յաղագս երկիւղին աստուծոյ ոչ կարեմք իմաստնանալ. Ոսկ. յհ. ՟Ա. 25: Զանմտութիւնս զայս ʼի բաց ընկեսցուք ʼի բաց ընկեսցուք, եւ իմաստնասցուք ʼի բարւոք կեանս մեր: Զճշմարիտիմաստութիւն իմաստնասցուք ʼի կեանս մեր: Որ զերկիւղն աստուծոյ ունի, զշնորհացն աստուծոյ իմաստութիւն իմաստնանայ. Սարգ.: