- ԻՐԵԱՐ
- (զիրեար, յիրեար, մանաւանդ. ԻՐԵՐԱՑ, երօք, զիրեարս, յիեարս.) NBH 1-0873 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 7c, 8c, 12c - ἁλλήλων invicem, mutuo. Միմեանց. իր ընդ իրի, կամ ʼի մէջ իւրեանց փոխանակաւ. մի զմի՛. Տե՛ս եւ ԻՐԱՐ, յիրար, յիրարս. իրարու, մէկզմէկ, մէկ մէկու. ... *Քաղաքք ընդ իրեար անկանին: Անկանին ընդ իրեար. Շիր.: *Անդ պատահեցան միմեանց եղջերուք, եւ տեսին զերեսս իրեանց. Ես. ՟Լ՟Դ. 15: *Փարէին զիրերօք, գիրկս արկանէին. Ածաբ. մակաբ.: **Զապականիչսն միմեանց (զտարերս՝) խառնուածովք արար օգտակարս իրերաց. Եզնիկ.: *Հինգ նահատակս ʼի վերայ իրեանց սպան: անդամօք երկար, եւ ընդ իրեարս պատշաճ: Պատառումն քարին, եւ յիրեարս գալ. Խոր.: *Զիրերաց (իրս): Առմունք, կամ թերեհաւատեմք յիրերաց. Լմբ. ատ.: *Աչք եւ սպիտակ գոյն զընդունին զիրար նման: Իբրեւ գիծ շաղկապէ զինքեանս առ իրեար. Լծ. սահմ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.