- ԼՈՒՍԱՒՈՐԻՉ
- (րչի, չաց.) NBH 1-0901 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 10c ա. φωτιστήρ, φωστήρ, φωταγωγός, -ών , ἑπιφαύσκων iluminator, illustrans եւն. Լուսաւորօղ. լուսատու. որ լուսաւորէ զգալի կամ իմանալի լուով. ուսուցիչ լուսաւոր վարդապետութիւն, պայծառացուցիչ. դարձուցիչ ʼի խաւարէ ʼի լոյս. կրթօղ ʼի հաւատս, եւմկրտօղ եւ ծնօղ յորդիս լուսոյ: Քանզի ասի զլուսաւորաց երկնից. *Կամ թէ ո՞չ տեսանիցեմք զարեգակն լուսաւորիչ՝ նուաղեալ. Յոբ. ՟Լ՟Ա. 26: Զաստուածոյ. եւ զբանէն աստուծոյ: *ընկալան զլուսաւորիչ հուր կենդանութեան, այսինքն զբանն աստուածոյ: ինքն սրբութիւն սրբոց՝ լուսաւորիչ է բանական բնութեանս միշտ. Ագաթ.: Յճխ. ՟Ա: Զաստուածածնէ. *Լուսանըկար ծընօղ անմահին լուսաւորիչ ազգիս մարդկային. Գանձ.: Զհրեշտակաց. *Զայս ուսանէր աստուածաբանն (եսայի) ʼի լուսաւորչէն իւրմէ հրեշտակէ: Գերազարդիցն նոցա հանճարոց մեք անգիտանամք, եւ յաւէտ զի զնոցայսն ա՛յլ լուսաւորչի եւ զգացուցչի եմք կարօտ. Դիոն. երկն.: Զքահանայից, եւ զվարդապետաց. *Լուսաւորիչքն՝ վերագոյն վարդապետութեամբ, որպէս քահանայք, եւ սարկաւագունք. Մաքս. ի դիոն.: *Պայծառացան այսօր սուրբ եկեղեցիք լուսաւորչօք կենդանեօք: Որ երկոքումբք սուրբ լուսաւորչօք տանն թորգոմայ. Շար.: *Լուսաւորիչքն աշխարհի եւ առաջնորդքն եկեղեցւոյ քահանայապետք սուրբք գրով աւանդեցին, Վրք. հց. ՟Ա: Առաւել զառաքելոց. եւ առանձինն զպետրոսէ՝ եւ պօղոսէ որպէս զերկուց լուսաւորաց յերկինս. *Զլուսաւորչացն երկնայնոց. Նար. առաք.: *Լուսաւորիչք տիեզերաց: Որ երկոքումբք ընտրելովք՝ լուսաւորչօքն աշխարհի. Շար.: Եւ սեպհականեալ կոչմամբ՝ զսրբոյն գրիգորէ, որ լուսաւորեաց զհայաստանեալքս առ հասարակ. *Լուսաւորիչին մերոյ: Զիմ լուսաւորիչն. Խոր. ՟Բ. 65. 89. եւ ամենայն գիրս մեր. եւ Շար. եւայլն: Որպէս եւ Սիկիլիացիք լուսաւորիչ իւրեանց գիտեն զսուրբն բագարատ: Հ=Յ. յուլ. ՟Ժ՟Դ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
