ԽԱԾԱՏԵՄ

(եցի.) NBH 1-0912 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 11c, 12c ն. δάκνω mordeo Ստէպ եւ չարաչար խածանել. (իրօք կամ նմանութեամբ). խածխծել. *Ապա եթէ զմիմեանս խածատիցէք եւ ուտիցէք. Գաղ. ՟Է. 15: *Զբազուկդ խածատես. Մաշկ.: *Զլեարդսըն հանեալ խածատէին. Շ. եդես.: *Ի մէջ շանց, որ կամին խածատել. Լմբ. սղ.: *Եթէ գազանացեալ խածատէ եւ ուտէ, դառնացեալ անարգէ, եւ հեգնէ. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 2: Եւ իբր՝ խոցոտել. *Բալում վիրաւորս ʼի նոցանէ խածատեալս, եւ ճարակ սրոյ տուեալ. Յհ. կթ.: