ԽԱՆՁԱՏԵՄ

(եցի.) NBH 1-0921 Chronological Sequence: Early classical, 12c, 13c ն.կր. իբր. ձ. φλογίζω, συμφλογίζω inflammo Չարաչար խանձել, կիզուլ, տոչորել. փաղաղել. բոցակիզել. խանձողել, իլ. խանծել, էրել մրկել, իլ. *Կենդանւոյն խանձատեալս հրով սպանանէին: հեր գլխոյ նոցա ոչ խանձատեցաւ. ՟Բ. Մակ. ՟Զ. 11: Դան. ՟Գ. 94: *Եւ ո մազ մի խանձատեցաւ. Միխ. աս.: *Ի փայլատականց կայծականցմեռանին անասունք եւ մարդիկ, եւ ոչ խանձատին. Լմբ. իմ.: