ԽԱՐԽԱՓԵՄ

(եցի.) NBH 1-0932 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 11c, 12c, 14c չ. եւ ն. (լծ. խարխել. խարխուլ, եւ խաւար, Ափ, կամ շօշափ.) ψηλαφάω contrecto, palpo προσκόπτω offendo, impingo. Կուրօրէն շօշափելով եւ զննելով ʼի խաւարի շրջել, դանգաչել. երերիլ. գթել. *Խարխափիցես ʼի միջօրէի, որպէս խարխափիցէ կոյր ʼիխաւարի. Օրին. ՟Ի՟Ը. 29: *Շօշափեսցեն զորմս իբրեւ կոյրք, եւ իբրեւ զաչացու խարխափեսցեն. Ես. ՟Ծ՟Թ. 10: *Ի միջօրէի իբրեւ ʼի գիշերի խարխափեսցեն. Յոբ. ՟Ե. 14: *Տոբիթ խարխափէր գլորէր. Տոբ. ՟Ժ՟Ա. 10: *Նման կուրացն մոլորելոց, որք խաւարն խարխափիցեն. Մանդ. ՟Ժ՟Զ: *Մինչդեռ զխաւար մեղացն խարխափէր: Խարխափեմք զխաւար ճառագայթեա՛. Լմբ. սղ.: *Ընդ խաւար խարխափել (գողոյն). Ոսկ. եփես. ՟Բ. յն. βαδίζω , քայլել. գնալ: *Իբրեւ զաչացու զորմոյ խարխափեալ՝ ոչ տեսանէին. Սանահն.: ԽԱՐԽԱՓԵԼ. φέρομαι agitor. որ եւ ԽԱՐՇԱՓԵԼ. Տատանիլ տերեւոց. շարժիլ. այսր անդր բանիլ. *հալածեսցէ զնոսա ձայն տերեւոյ խարխափելոյ. Ղեւտ. ՟Ի՟Զ. 36: *Այնպէս երկուցեալ, մինչեւ ʼի խարխափելոյ տերեւոյ փախիցէ. Նչ. եզեկ.: