ԽԵԹԵՄ

(եցի.) NBH 1-0937 Chronological Sequence: Unknown date, 8c ն. Խեթել. վարել այսր կամ անդր. մղել, ձգել. *Խեթեաց յանձն իւր թշնամութիւն, եդ զերեսս իւր ʼի փախչել. Եփր. ծն.: *Ոչ եթէ խեթեաց զնա, այլ զի ոչ եղեւ նա արժանի ողորմութեանց. անդ: (մերժել, ʼի բաց վարել. ռմկ. հրել, որպէս թէ հեռացնել): ԽԵԹԵԼ. (2-1055) որպէս Խեթի գնալ, կաղալ. *Ըստ կարճութեան միոյ ոտինն առնէ եւ զընթանացսն խեթելով. Պիտառ.: