- ԽՆԱՄԻ
- (մւոյ, մեաց.) NBH 1-0950 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 13c ա.գ. κηδεστής, συγκηδεστής, συγγενής affinis. որ եւ ՆԱՄՈՒԿԻ. Ազգակցեալն ընդ հեռաւորս՝ տալով զդուստր իւր օտարի, կամ առնելով դորդւոյ իւրում զօտարի զդուստր: Կանոն.: (Ի Հին բռ. ) մեկնի. *Եկամուտ յազգնʼʼ: *Եւ ինքնխնամիանտիգոնեայ արիստաբուլեան. Խոր. ՟Բ. 18: *Եւ դարձեալ հաշտեալ խնամիք եղեն. Պտմ. վր.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.