ԽՓՈՒՑԱՆԵՄ

(ուցի, խփո՛.) NBH 1-0995 Chronological Sequence: 12c - Տ. ԽՓԱՆԵԼ, եւ ԽԱՓՈՒՑԱՆԵԼ. *Զունկն որ լռեալ շրթանց լսէ, դիպուած մահուն խփուցանէ. Շ. խոստ.: