- ԾԻԾԱՂԿՈՏ
- (ի, աց.) NBH 1-1016 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 12c ա. γελοιαστής, γέλων facetus, scurra, ridens. Որ դիւրաւ կամ ստէպ ծիծաղի. ծաղրասէր. եւ Ծիծաղեցուցիչ. *Փոխանակ ծիծաղկոտի՝ մտախոհ. Ածաբ. նոր կիր.: *Երանի տայ սգաւորաց, եւ եղուկս կոչէ զծիծաղկոտս. Ոսկ. մ. ՟Ա. 6: *Ոչ է պարտ ծիծաղել, եւ ոչ ծիծաղկոտաց յանձին ունելʼʼ. այսինքն համբերել. Վրք. հց. ձ: եւ Բրս. կան.: *Մեղայ ծիծաղելով, եւ ծիծաղկոտացն յանձին ունելով. Մաշկ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.