ԿԱՂԱՑՈՒՑԱՆԵՄ

(ցուցի.) NBH 1-1037 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 12c ն. Տալ կաղանալ. պատճառ լինել կաղալոյ. կարճել զընթացս. խոտորեցուցանել. կասեցուցանել. *Զոր եւ կաղացուցեալ իսկ աստուածատես (իսրայել) անուամբն նշանակեալ արձակէ. Ագաթ.: *Կաղացոյց զմեզ. Փարպ.: *Կաղացուցանել զոք աստուածային ճանապարհացն. Շ. թղթ.: *Արգել կաղացոյց զնոսա ʼի թջւր շաւղաց անտի. Մծբ. ՟Ծ՟Ե: *Ես, ասէ, կաղացուցի զնա հակառակութեամբ. բայց ոչ կաղացոյց զազատութիւն նորա. զի թոյլ ետ նմա. Եփր. ել.: