ԿԱՆՈՆԵՄ

(եցի.) NBH 1-1051 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 8c, 10c, 12c, 13c ն. κανονίζω ad regulam dirigo, constituo. Կանոնաւ սահմանել. կանոնադրել. օրինադրել. *Զայս մեզ առաքեալ կանոնէ. Բրս. հց.: *Նախ ինքն արար՝ զոր մեզ կանոնեաց: Կանոնեցեր ոչ անտես առնել. Նար. կ. ՟Ձ՟Է: *Քսանական կանոնեալ զգլուխս ʼի ժողովոյն. Յհ. կթ.: *Արտաքոյ մերոց կանոնելոցս այլազգ նիւթեն. Կանոն.: *Քառասուն միայն (աւուրս) կանոնեցին. Ճ. ՟Բ.: *Եօթն գուբղայիւք կանոնեալ սաղմոս. Ի գիրս խոսր.: *Սիրես քննել զգիրս, եւ նոքօք կանոնել զառ ʼի քէն աւանդութինսն. Սարկ. մարդեղ.: *Ըստ այսմ ուսման անշարժ մնալ կանոնէ. Ոսկ. փիլիպ.: *Շնորյիւ քո լցցուք, զմեզ կանոնեսցուք, զայլըս խրատոսցուք. Գանձ.: *Անկեալ առ ոտս նորա՝ աղաչէին կանոնիլ ʼի նմանէ. Կլիմաք.: ԿԱՆՈՆԵԼ. Կարգել ʼի կանոն ժամանակագրութեան կամ պատմութեան. վերածել յաղիւսակս. *Այլ մեք զկարգն կանոնելով առընթեր եւ զմարաց էագաւորսն. Խոր. ՟Ա. 21: *Զքանիօնութիւն (Ամաց ժամանակի) կանովնեցին: Իշարս կանովնեալ: Դրոշմել կանոնել ʼի գիրս: Կարգաւ կանոնեալ դրոշմեալ կան յոլովից գիրսս. Արծր. ՟Ա. 1: