- ԿԱՐԳԱԿԻՑ
- (կցի, ցաց.) NBH 1-1066 Chronological Sequence: Early classical, 12c, 13c ա. Որէ՛ ʼի նմին կարգէ. կրօնակից. պաշտօնակից. դասակից. *Միոյն (ʼի կրօնաւորաց) անկարգութեամբ ամենայն կարգակիցք նորա անգոսնեսցին յաշխարականաց. Շ. ընդհ.: *Եպիսկոպոսին ձերում, եւ քահանայից ձերոց, եւ սարկաւագաց՝ կարգակցաց իմոց: Ամաչեսցէ ʼի քահանայից իբրեւ ʼի խորհրդակցաց աստուծոյ, եւ ʼի կարգակցաց առաքելոցն. Ածազգ. ՟Ա. եւ ՟Խ. յն. ծառայակից, կամ կապակից: Հրեշտակական քահանայութեանն կարգակից. Երզն. լս.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.