- ԿԻԶՈՒՄ
- (զի, զեր, եկեղ, կե՛զ, կիզեալ.) NBH 1-1096 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c ն. ԿԻԶՈՒՄ ἑπυρίζω, κατακαίω incendo, uro, comburo. որ եւ ԿԻԶԱՆԵՄ, ԿԻԶԵՄ. Այրել. տոչորել. Խանձել. հրդեհել. լափել հրոյ. էրել. ... *Որպէս բոց, զի կիզու զլերինս: Զգիրս ... Հուրբ կիզուին. Սղ. ՟Ձ՟Բ. 15: ՟Ա. Մակ. ՟Ա. 59: *Իջոյց եղիա հուր, եւ եկեզ զյիսուն զօրականսն. նխ. ՟Դ. Թագ.: *Աստուածային բարկութեամբ հրոյ քո քրիստոս կիզեր զդժոխս. Շար.: *Ոչ կիզեր զբերանս լցեալ նանրութեամբ. Նար. ՟Ե. իսկ ՟Լ՟Գ. *Զարմանամ, թէ զիա՛րդ ոչ կիզումʼʼ. իմա՛ կ. ոչ կիզանիմ: *Անհաւատն այն կիզեալ անյուսութեամբն իւրով՝ ոչ աշխատի. Վրք. հց. ՟Բ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.