ԿՈԾԻՄ

(եցայ.) NBH 1-1109 Chronological Sequence: Early classical, 7c, 8c, 12c հ. եւ ձ. κόπτομαι, κωκύω plango, ploro, lamentor. Կոծ առնուլ կամ առնել կամ դնել. ʼի կոծ մտնել. ծեծել եւ կոտորել զանձն լալեօք. աշխարել. սգալ ʼի վերայ մեռելոյ՝ լալեօք եւ ճչիւք. լալ՝ ծեծկուիլ. ... *Կոծեցան զնա անդ կոծ մեծ: Եկն աբրաամ կոծել զսառա: Կոծեցարու՛ք առաջի աբեններեայ: Կոծեսցին ʼի վերայ նորա կոծ մեծ: Կոծեցաւ ʼի վերայ առն իւրոյ: Շուրջ եղեն ʼի հրապարակս կոծողք. եւայլն: *Որք արիոսի մոլորութեանն հետեւեալք՝ կոծեսցին զինքեանս. Աթ. ՟Է: *Հեծեալ կոծին ամենայն ջոկք անհաւատիցն: Եւ րեական ազգըն կոծին, զի տեսանեն զոր խոցեցին. Շար՜ Յիսուս որդի.: *Որ անյուսութեամբն լան եւ կոծին եւ ցտին զհրաժարեալսն հերկրէս. Յճխ. ՟Ժ՟Բ: ԿՈԾԻՄ. συγκροῦμαι collidor κυμαίνω fluctuo. Բախիլ (ալեաց կամ յալեաց). Ծփիլ. ալեկոծիլ. յուզիլ. ... *(Ջուրք ծովու) շրջին կոծին ընդ վայրս բազումս, մինչեւ քամին պարզին աղի ճաշակքն. Վեցօր. ՟Դ: Յածեալ կոծեալ քաջ հնչեցուցեալ ողբս ողորմելիʼʼ: