- ԿՈԿՈՎԱՆՔ
- (-) NBH 1-1110 Chronological Sequence: Unknown date, 8c գ. κόμπος verborum ampullae, jactatio, strepitus. Կոկոզանք, եւ ցոյցք. պաճուճանք բանից, կամ սուտ գովութիւն. ... *Ասացին, թէ փոքրիկ աշխարհ է մարդն. որք կոկովանօք անուանն այսպիսի գովութիւն մարդկան բնութեան շնորհեն. Նիւս. կազմ.: *Պերճաբանելն, եւ սոսկ բանից ճոռոմութիւն պաճուճանօք, եւ բանից կոկովանօք զարդարելն. Պրպմ. ՟Լ՟Թ: գ. ԿՈԿՈՎԱՆՔ (2-1056) նաց. գ. որպէս ռմկ. կոկովնէր. Երկուորիք արուաց. (լծ. եւ իտ. coglini ) *Քոշտանկ է անկումն աղեաց ʼի փոշտն, որ զկոկովանս պատէ. Լծ. նիւս.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.