- ԿՌՈՒԱՐԱՐ
- (ի, աց.) NBH 1-1128 Chronological Sequence: Early classical, 12c ա. στασιάζων seditiosus, contendens. Որ առնէ կամ յուզէ զկռիւ. խռովարար. ապստամբ. ... *Աթենացիք ձեռներէց ʼի կռիւ լինելոյ դադարեցին ʼի պատժել կռուարարացն. Եւս. քր. ՟Բ: *Այն իսկ իցէ ասէ առաւել խաղաղութիւն, յորժամ զփուտն հանիցէք, եւ զկռուարարն ʼի միջոյ բառնայեցէք. Ոսկ. մ. ՟Բ. 10: Եւ Մարտիկ զօր. ճէնքճի. *Ու՞ր կռուարարքն ʼի ճակատին. Գր. տղ. յերուսաղէմ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.