ԿՏՈՒՏ

(-) NBH 1-1131 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c, 14c գ. ԿՏՈՒՏ ԿՏՈՒՏՔ. Արմատ Կտտոյ. որպէս Կտտանք. չարչարանք. լլկանք, եւ մանր կտրատելն. *Կտուտ տանջանաց (նշանակէ) զանցս հռոմայեցւոցն, զորս անցուցին ընդ հրէայսն. Երզն. մտթ.: *Յորժամ հեռիս եմ, եւ ʼի տանջանս, եւ ազգի ազգի կտուտս ունիմք. Ոսկ. ՟ա. թես.: *Քանիսն տանջանս եւ կտուտս յանողորմից անտի կրիցեն. Սարկ. հանգ.: *Զբոլորովին կտուտս վիշապիցնʼʼ. որպէս թէ կտցելն, խայթելն. Իսիւք.: *Ի հատանօղ աստուծոյ բանէն, որ մանրամասնաբար կտուտս կտտիցէ զոգի եւ զշունչ եւ մարմին. Ոսկ. եբր.: *Այնու առաւել զարդարի, զի զմեծամեծ կտուտսն վասն ճգանցն՝ զորս վասն ճշմարտութեան կրիցէ. Ոսկ. ես.: