- ԿՑՈՐԴԻՄ
- (եցայ.) NBH 1-1140 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c ձ. Կցորդ լինել կամ գտանիլ. ձայնակցիլ. *Որ չարչարանացն կցորդին տեառն: Կցորդին ընդ մեզ սուրբքն ʼի գոհութիւն. Խոսր.: *Ժողովուրդն կցորդին առաջնորդին՝ ասելով. Լմբ. պտրգ.: *Կցորդեցաւ ընդ նմա ժամանակս բազումս. Եւս. պտմ. ՟Ե. 9: *Ի յաթոռս ծերոց բազմեալ՝ եւ խելայեղից կցորդիմ: Որում եւ ես կցորդիմ թշուառս բանիւ. Նար.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.