ՀԱՃԵՑՈՒՑԱՆԵՄ

(ցուցի.) NBH 2-0010 Chronological Sequence: Unknown date, 10c, 12c ն. Նոյն ընդ վ. (=ՀԱՃԵՄ) Հաճել, կամ առնել զի հաճեսցի. շարժել ʼի հաճութիւն հաւանութեան. *Զողորմածիդ կամս հաճեցոյց (ողորմիլ ինքեան). Նար. ՟Ժ՟Դ: *Հաճեցոյց իրաւացի բանիւ. Մխ. երեմ.: *Որդի իմ սիրելի, որ հաճեցոյց զիս. Լմբ. սղ.: *Զձիս ոչ ոք գիտէ հաճեցուցանել, բայց յայնմանէ՝ որ մակացողն է ձիոյ. եւ ոչ զշունս ոք գիտէ հաճեցուցանել, այլ որսորդն. Պղատ. եւթիփռոն.: Մերթ՝ որպէս Հաճոյացուցանել. *Այս է, որ հաճեցուցանէ զմել աստուծոյ, հնազանդութիւնն. Լմբ. էր ընդ եղբ.: