ՀԱՃՈՅԱԿԻՑ

(լինել.) NBH 2-0011 Chronological Sequence: Early classical, 11c, 12c - Կամակից լինել հաճութեամբ. հաճիլ. հաւանել. մարդահաճոյ լինել. *Ոչ միայն որ գործեն ինչ չար՝ պատճառք են չարի, այլեւ որք հաճոյակիցք լինին գործելեացն. ապա ուրեմն անգործն՝ ամենայն դատարկի հաճոյակից լինի, թէպէտեւ ինքն ʼի մէջ ոչ իցէ. Եփր. աւետար.: *Հաճոյակից լինիս կաքաւողին. Ոսկ. յհ.: *Հաճոյակից գոլ այնոցիկ՝ որ զշփոթումն ասեն. Շ. թղթ.: